Rynek Wismar

Rynek w Wismarze, centralny punkt miasta wpisanego na listę światowego dziedzictwa UNESCO, to nie tylko plac, ale żywa książka historyczna. Od średniowiecza był pulsującym centrum handlu i życia społecznego w hanzeatyckim mieście.

Okoliczne ulice, nazwane na cześć ówczesnych mieszkańców i ich zawodów, opowiadają o bogatej przeszłości miasta.

Das Rathaus, die Wasserkunst und das Patrizierhaus “Alter Schwede” bilden ein beeindruckendes Ensemble, das die architektonische Vielfalt und den Reichtum der Hansezeit widerspiegelt. Die Wasserkunst, ein technisches Meisterwerk ihrer Zeit, dominiert den Platz und erinnert an die Bedeutung von Wasser für die Stadt.

Rynek był nie tylko miejscem handlu, ale także centrum życia społecznego. Obchodzono tu festiwale, odbywały się targi i podejmowano ważne decyzje. Okoliczne budynki, takie jak ratusz i domy patrycjuszy, świadczą o znaczeniu placu dla rozwoju miasta.

Do dziś rynek jest tętniącym życiem miejscem, które jest regularnie wykorzystywane jako cotygodniowy targ. Odwiedzający mogą cieszyć się historyczną atmosferą i zanurzyć się w historii hanzeatyckiego miasta Wismar.

Tablica pamiątkowa na placu upamiętnia egzekucję burmistrza Johanna Bantzkowa i radnego Hinrika van Harena, którzy zostali skazani na śmierć w wyniku zamieszek wśród rzemieślników.

Przy okazji! Tutaj znajdziesz również Sztuka wodyratusz, różne restauracje, banki i wiele więcej.

Rynek znajduje się około 2-3 minuty spacerem od naszego hotelu Das Kittchen.

Krótka historia z legend Wismaru:

Mówi się, że w ciemnych korytarzach pod Wismarem znajdował się sekretny tunel, który prowadził z klasztoru franciszkanów do kościoła św. Jakuba.

Nikt nie miał pewności, ale legenda głosiła, że tak właśnie było. Kiedy perkusista został skazany na śmierć podczas szwedzkich rządów, zaproponowano mu niebezpieczny układ: Miał eksplorować korytarz, nieustannie bębniąc.

Jeśli wróci żywy, jego życie zostanie oszczędzone. Z walącym sercem zszedł w głębiny.

Bębny odbijały się echem w podziemnych korytarzach i zdawały się podążać za miastem.

Ale nagle zamilkli na rynku.

Bębniarza nigdy więcej nie widziano. Do dziś mówi się, że w ciemne noce wciąż można usłyszeć stłumione echo jego bębna rozbrzmiewające w alejkach i opowiadające o tajemnicy ukrytej głęboko pod ziemią.