Rynek Wismar

Rynek w Wismarze, centralny punkt miasta wpisanego na listę światowego dziedzictwa UNESCO, to nie tylko plac, ale żywa książka historyczna. Od średniowiecza był pulsującym centrum handlu i życia społecznego w hanzeatyckim mieście.

Okoliczne ulice, nazwane na cześć ówczesnych mieszkańców i ich zawodów, opowiadają o bogatej przeszłości miasta.

Ratusz, wodociągi i patrycjuszowski dom "Alter Schwede" tworzą imponujący zespół, który odzwierciedla różnorodność architektoniczną i bogactwo epoki hanzeatyckiej. Wasserkunst, techniczne arcydzieło swoich czasów, dominuje nad placem i przypomina o znaczeniu wody dla miasta.

Rynek był nie tylko miejscem handlu, ale także centrum życia społecznego. Obchodzono tu festiwale, odbywały się targi i podejmowano ważne decyzje. Okoliczne budynki, takie jak ratusz i domy patrycjuszy, świadczą o znaczeniu placu dla rozwoju miasta.

Do dziś rynek jest tętniącym życiem miejscem, które jest regularnie wykorzystywane jako cotygodniowy targ. Odwiedzający mogą cieszyć się historyczną atmosferą i zanurzyć się w historii hanzeatyckiego miasta Wismar.

Tablica pamiątkowa na placu upamiętnia egzekucję burmistrza Johanna Bantzkowa i radnego Hinrika van Harena, którzy zostali skazani na śmierć w wyniku zamieszek wśród rzemieślników.

Przy okazji! Tutaj znajdziesz również Sztuka wodyratusz, różne restauracje, banki i wiele więcej.

Rynek znajduje się około 2-3 minuty spacerem od naszego hotelu Das Kittchen.

Krótka historia z legend Wismaru:

Mówi się, że w ciemnych korytarzach pod Wismarem znajdował się sekretny tunel, który prowadził z klasztoru franciszkanów do kościoła św. Jakuba.

Nikt nie miał pewności, ale legenda głosiła, że tak właśnie było. Kiedy perkusista został skazany na śmierć podczas szwedzkich rządów, zaproponowano mu niebezpieczny układ: Miał eksplorować korytarz, nieustannie bębniąc.

Jeśli wróci żywy, jego życie zostanie oszczędzone. Z walącym sercem zszedł w głębiny.

Bębny odbijały się echem w podziemnych korytarzach i zdawały się podążać za miastem.

Ale nagle zamilkli na rynku.

Bębniarza nigdy więcej nie widziano. Do dziś mówi się, że w ciemne noce wciąż można usłyszeć stłumione echo jego bębna rozbrzmiewające w alejkach i opowiadające o tajemnicy ukrytej głęboko pod ziemią.